Spitsuur in een grote stad ergens in Vlaanderen.

Daar sta je dan. Opleiding geven in een grote stad, en dus mee in de spits. Veel verkeerslichten, veel stilstaan. Daartussen: bestelwagens die pakketjes komen afleveren.

Als logistieke freak de uitgelezen kans om de filetijd nuttig te maken en dus het proces van levering te bestuderen (elk nadeel heb zijn voordeel zou een groot Nederlander ooit gezegd hebben). Toeval wil: 2 bestelwagens van 2 verschillende firma's komen kort na elkaar aan om pakketjes te leveren. Leuk. Plotseling zit ik op de eerste rij, klaar om te kijken of er gelijkenissen of verschillen zijn in hun werkmethodiek. Laat de analyse beginnen!

Chauffeur 1 stapt uit, loopt naar achter, doet beide deuren open en geeft daarmee inzicht in zijn werkterrein. Blijkbaar heeft de man een drukke dag want de bestelwagen is goed gevuld. Dat zien we graag, efficiënt benutten van transport. De man klimt in de laadruimte en begint te schuiven met allerlei dozen. Ondertussen is de 2e koerier ook uitgestapt. Hij stapt naar de achterkant van zijn bestelwagen. De bestelwagen is nog groter dan die van zijn concullega. Benieuwd hoe de inhoud van deze bestelwagen eruit ziet. De deur gaat open, en alweer krijgen we inzicht in het werkterrein van deze koerier. Ook deze is redelijk goed gevuld. De koerier kijkt rond, ziet duidelijk zijn collo staan  en springt alweer uit de bestelwagen met het pakje onder de arm.

Het doet me denken aan batch of wave picking in magazijnen: de picker die zijn proces goed controleert zal al tijdens het picken een bepaalde volgorde en sorteermethode hanteren voor het inpakken nadien, hiermee tijd winnend in de volgende stap. Iets meer tijd spenderen bij het picken, om deze tijd in de volgende stap ruimschoots terug te winnen (bij de in/ompak) zorgt voor een vlot verlopend proces. De picker die zonder na te denken pickt, komt (misschien) sneller terug dan zijn collega maar bezorgt de volgende processtap wel tijdsverlies en frustratie doordat het sorteer en inpakproces trager zal verlopen. Het behalen van de deadline voor transport zal in dit geval met meer stress gepaard gaan. Spreek maar eens met diegene die de goederen van picker 2 moet inpakken. Bij de koeriers is het niet anders: op voorhand goed sorteren zorgt voor een vlotter procesverloop nadien.

De file schuift ondertussen op. Er zijn een paar minuten verlopen, en de eerste koerier heeft na wat zoeken eindelijk ook zijn pakje gevonden. Gehaast springt de man uit zijn bestelwagen. Ondertussen komt zijn concullega alweer terug. Met een korte knik groeten ze elkaar. En terwijl de ene chauffeur alweer de spits in gaat, moet de ander nog zijn pakket afleveren. Ik probeer een schatting te maken hoeveel tijdsverschil er is, en hoeveel pakketjes er nog moeten geleverd worden. Hoeveel tijd zou de ene chauffeur per dag winnen door een betere indeling van de colli in zijn bestelwagen? Ik bedenk plots dat iedereen klaagt over het verkeer en de drukte, en het tijdsverlies die dit betekent. Maar het eigen proces maximaal op orde hebben zorgt ook voor bepaalde winsten. Het verkeer hebben we niet onder controle, de eigen processen zoveel te meer!

Toeterend maakt de wagen achter mij erop attent dat ik moet doorrijden. Het is groen en de wagens voor mij zijn reeds vertrokken. In mijn spiegel zie ik een boze blik. De chauffeur /analist achter mij maakt me duidelijk dat ik niet zo efficiënt ben in het verkeer…